รู้ไหมว่าลืมใคร พี่ทำไหร ไม่ใช่ไม่โร้
ขับรถตามหาวันละหลายโล มันหนักใจ
ตั้งแต่หัวเช้า โทรไปกะปิดเครื่อง
อยากอิเหลง อยากเตือน อยากเจอหน้า
คนของใจ ทำไหร กะวังๆ มั่งหนา
พบสักหิดก็ที่ร้านก๋วยเตี๋ยว
ว่าพอเพื่อนชวนไปเที่ยว
ไปเลยไม่ขัด ไม่สนไม่แคร์
ไม่โร้ว่ายังเป็นแฟนกันเหลยม้าย
ทำเอิด ทำหรอย ทำพอได้
ว่าเดียวใจได้เป็นหมาหัวเน่า
ตามเพื่อน ลืมแฟน
พ่อแม่แหลงไม่ฟัง หยับหนักหน้า
บ้านไม่ยอมหลบ มานั่งหยบๆ อยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง ว่าหนุกหรอยเลยพี่
ไปรออยู่หน้าโรงเรียน
แต่ว่าไม่ไปเรียน ไม่โร้ไปเวียนหม้อท่อม หม้อ
อนาคตวันนี้เลือนลาง เข้าแค่หรางจังแล้ว
บ้านไม่ยอมหลบ มานั่งหยบๆ อยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง ว่าหนุกหรอยเลยพี่
ไปรออยู่หน้าโรงเรียน
แต่ว่าไม่ไปเรียน ไม่โร้ไปเวียนหม้อท่อม หม้อ
อนาคตวันนี้เลือนลาง เข้าแค่หรางจังแล้ว
คนข้างหลังคิดหนัก มันท้อแท้
หัวใจอ่อนโรย อ่อนแอ ไม่สุขสบาย
มีเพียงความหวังครั้งเดียว ครั้งสุดท้าย
หวังพี่คิดได้ ปิดวิทยาลัยในป่ายาง
เลิกกินน้ำท่อม เลิกเมาเหล้ายา
หยุดบ้าผู้หญิง แล้วสนใจเรียน
อย่าให้ฉากสุดท้าย
ต้องสายไป ได้เสียใจแหละ
ถ้านายล้อมจับ อนาคตจบพลัน
เสียเบี้ยครัน ถ้าถูกใส่กุญแจมือ
พ่อแม่ ส่งให้ไปเรียนหนังสือ
อย่าให้ภาพที่พ่อแม่เห็น
นั่นคือ พี่โถกนายพาไป
บ้านไม่ยอมหลบ มานั่งหยบๆ อยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง ว่าหนุกหรอยเลยพี่
ไปรออยู่หน้าโรงเรียน
แต่ว่าไม่ไปเรียน ไม่โร้ไปเวียนหม้อท่อม หม้อ
อนาคตเรื่องนี้ อย่าให้พี่บ่าวคนดี
ติดสาว ติดยา มอมแมม
อนาคตเรื่องนี้ อย่าให้พี่บ่าวคนดี
ติดสาว ติดยา มอมแมม